De onthulling van Intergalactic: de ketterprofeet bij de Game Awards genereerde onmiddellijk buzz, snel gevolgd door een storm van controverse. De kern van de terugslag was gericht op de hoofdrolspeler en thematische elementen van de game, die sommige critici bestempelden als het duwen van een specifieke "agenda".
>
Neil Druckmann en Tati Gabriel's pogingen om het spel te verdedigen voedden alleen de brand, waardoor de negatieve reactie intensivering.
>
Zelfs zeventien dagen later blijft de kritiek bestaan. De aankondigingstrailer leidde tot een aanzienlijke kloof en verzamelde een enorm aantal antipathieën op YouTube. Op het officiële PlayStation -kanaal overtroffen niet -soortgelijke 260.000, die de 90.000 likes overtrof. Het ondeugende hondenkanaal deed het niet beter, met meer dan 170.000 antipathieën die de 70.000 likes overtreffen. Opmerkingen werden uitgeschakeld om het escalerende conflict te onderdrukken, maar het debat blijft woeden op sociale mediaplatforms.
>
Echter, intergalactisch: de toekomst van de ketter profeet blijft onzeker. De geschiedenis van Naughty Dog toont een vermogen om de initiële kritiek in triomf te transformeren. De game heeft nog steeds het potentieel om de verwachtingen te trotseren.
>
Dit incident onderstreept een belangrijke uitdaging voor grote gamestudio's: navigeren door de steeds veeleisende verwachtingen van hun publiek.
>