Opis aplikacji

Agung i Arip, dwóch nieustraszonych odkrywców, natknęli się na niesamowite szepty południowej wioski Meraung, miejsce spowitego tajemnicą i strachem. Gdy zapuszczali się głębiej w nieznane, ich podróż wzięła mrożący czas, który prześladowałby ich na zawsze.

To był mglisty poranek, kiedy Agung, kierowany jego nienasyconą ciekawością, postanowił zbadać gęste lasy poza ich kempingiem. Gdy zapuszczał się dalej, drzewa wydawały się zamykać wokół niego, a gruba mgła zasłoniła jego ścieżkę. Zanim się zorientował, Agung zaginął, połknięta przez enigmatyczną dzicz.

Po powrocie na kempingu Arip coraz bardziej martwił się, gdy godziny minęły bez śladu Agunga. Zdecydowany znaleźć swojego przyjaciela, Arip wyruszył we mgle, jego serce waliło z mieszanką strachu i determinacji. Kiedy przepychał się przez zarośla, natknął się na stary, wyblakły znak z napisem: „Witamy w South Meraung Village”.

Wioska wydawała się opuszczona, zrujnowane domy i zarośnięte ścieżki emanowały powietrzem pustki. Niepokój Aripa wzrósł, gdy zawołał do Agunga, a jego głos odbił się niesamowicie echem przez puste ulice. Nagle przez wioskę przejechała chłodnia bryza, niosąc z nią słabe szepty, które wydawały się go wzywać głębiej w serce porzuconej osady.

Gdy Arip poruszał się po mrocznych pasach, odkrył osobliwy dom w centrum wioski. Jego drzwi otworzyły się złowieszcze, jakby zapraszali go do środka. Stalując się, Arip wkroczył w ciemność, ponownie wzywając Agunga. Dom był pełen dziwnych artefaktów i niepokojących portretów wieśniaków z pustymi oczami, które wydawały się podążać za każdym jego ruchem.

W piwnicy Arip znalazł Agunga, związany z krzesłem i otoczony migotającymi świecami. Ulga umyła Aripa, ale była krótkotrwała. Kiedy rzucił się, by uwolnić swojego przyjaciela, z cienia wyłoniła się postać - upiorne objawienie starej kobiety, jej oczy płonęły wrogością.

„Nie powinieneś tu przyjechać”, syknął duch, a jej głos kapał z zagrożeniem. „Wioska Południowa Meraung twierdzi, że wszyscy, którzy odważą się zakłócać odpoczynek”.

Serce Aripa ścigało się, gdy gorączkowo pracował nad rozwiązaniem Agunga. Wyszkolił wokół nich mroczny śmiech ducha, rosnąc głośniej i bardziej groźny z każdym przejściem. Tak jak Aripowi udało się uwolnić Agung, spektralna forma starej kobiety rzuciła się do przodu, jej lodowate palce wypasały ramię Aripa.

Z przypływem adrenaliny Arip podniósł Agunga na nogi, a dwaj przyjaciele rzucili się w kierunku wyjścia. Wycie ducha podążały za nimi, nieustanne przypomnienie o przekleństwie wioski. Wybuchli z domu i biegli przez wioskę, a mgła podnosi się na tyle, by odsłonić swoją ścieżkę z powrotem do lasu.

Gdy wyłonili się z lasu, z trudem łapiąc oddech, Arip i Agung spojrzeli na wioskę South Meraung, teraz odległe sylwetki spowite mgłą. Wiedzieli, że ledwo uniknęli losu znacznie gorszego niż utrata.

Od tego dnia wstrząsające doświadczenie w South Meraung Village prześladowałyby ich marzenia, co jest mrożącym mrożącym przypomnieniem o niebezpieczeństwach, które czają się w cieniu nieznanego.

Przygoda